Het kasteel van Almere. Deel 3

(Vervolg van dit blog)

Op 20 november 2001 reed de 44-jarige Rob Wijnmaalen met zijn auto bij Eemnes tegen een boom en overleed ter plekke.

Rob Wijnmaalen was directeur van de Rabobank in Eemnes en stond in het Gooi bekend als een bankier die royaal was met leningen en die weinig vragen stelde. Ook deed hij niet moeilijk over lastige dingen als onderpanden bij een miljoenenlening. Zulke futiliteiten zouden de spectaculaire groei van zijn bankfiliaal alleen maar in de weg staan.
Het is dan ook niet vreemd dat hij vele vrinden had in de zakenwereld. Lukte een financiering niet bij een andere bank, dan ging men naar ‘Robbie’. Die bedacht een bijzondere constructie met bijzondere voorwaarden en zo kwam de ondernemer alsnog aan het benodigde geld.

De raad van toezicht van Rabobank Eemnes, die in eerste instantie de handel en wandel van de directeur in de gaten moet houden, had nooit actie ondernomen tegen deze gang van zaken.

In het voorjaar van 2001 begon men op het hoofdkantoor van de Rabo in Utrecht na een regulier accountantsonderzoek iets te vermoeden en waarschuwde men Robbie Wijnmaalen en de raad van toezicht om orde op zaken te stellen.
Maar die waarschuwing haalde niets uit. Op 20 november 2001 moest Rob verantwoording afleggen op het hoofdkantoor en werd hij ontslagen.

Men fluistert dan ook dat die eenzijdige aanrijding geen ongeluk was, maar zelfmoord onderweg naar huis.

De projectontwikkelaar van het Almeerse kasteel, Tijs Blom, had ook bij Rob Wijnmaalen geshopt en een krediet van 55 miljoen euro weten los te peuteren. Daar kon hij echter voor maar 25 miljoen euro aan onderpand tegenoverstellen.
Toen het Rabo-hoofdkantoor in januari 2002 het filiaal in Eemnes onder curatele stelde, wilde men van Tijs wat extra zekerheden over het terugbetalen van de lening. Totdat die zekerheden er waren, werd het krediet verlaagd tot het bedrag om het kasteel ‘casco’ af te bouwen. Dat betekent dat alleen de dragende constructie plus de buitenafwerking nog zouden worden gerealiseerd. Het kasteel is dan wind- en waterdicht, maar van binnen nog niet afgewerkt en ingericht.

Dus ging Tijs Blom op zoek naar investeerders. Het liefst had Rabo dat een hotelketen zich in zou kopen, want het kasteel zou immers dezelfde faciliteiten gaan bieden als een goed hotel. De bank had zijn hoop gevestigd op een samenwerkingsverband met een ,,internationale hotelketen die de toekomstige exploitatie moet verstevigen”, aldus een persbericht.

Er werden verschillende bedrijven gepolst, zoals Van der Valk en (onverwacht maar wel logisch) Playmobil. Die toonden wel belangstelling om het kasteel af te bouwen, maar er is nooit wat concreet geworden.

Een interessante kandidate was een Saoedische prinses. Die toonde via de Rotterdamse advocaat Geert-Jan Dolk een bankgarantie van 132 miljoen euro en stelde dat bedrag beschikbaar om het kasteelproject af te bouwen. De prinses wilde dan wel voor de helft eigenaar worden en als bijkomende voorwaarde wilde ze dat Tijs Blom met haar zou trouwen.
De bankgarantie werd door ABN/AMRO als ‘frauduleus’ beoordeeld. Maar toen Geert-Jan Dolk voor een second opinion naar de Rabobank ging, kreeg hij van die bank wel een akkoord. Na een tijdje nadenken trok Rabo het akkoord toch nog in en beschuldigde, samen met ABN/AMRO, de advocaat van oplichting.

Maar Tijs Blom had sowieso van dit financieringsaanbod afgezien, want hij wilde niet met de prinses trouwen: “Mijn eigen vrouw is het duizendvoudige waard.”

Omdat Tijs Blom de financiering niet rond kreeg, werd de bouw in augustus 2002 wegens geldgebrek stopgezet. Vlak voor de bouwvak (15 juli t/m 2 augustus 2002) werden nog wel de dakconstructies van de donjon en de drie hoektorens aangebracht.De Rabobank nam het half afgebouwde kasteel in beslag en in oktober 2002 kondigde de bank de veiling van het kasteel aan (executieverkoop). Die veiling ging niet door, omdat de bank het kasteel voor 11,1 miljoen euro van Blom overnam en voor 11,5 miljoen onderhands doorverkocht aan de speciaal daartoe opgerichte vastgoeddochter Pakhuis BV.
“We gaan nu in alle rust bekijken of we de bouw willen hervatten.”, zei de woordvoerder van de Rabobank.

(Lees hier verder)

__________________________________________________________________________

De Troubadour van Almere, Henk Kruit, zag de ellende in 2001 al aankomen:

Hieronder worden een paar mislukte plannen van Almere nog even op een rijtje gezet in een uitzending van Almere City-tv van november 2002. Vooral de zwakte van toenmalig burgemeester Ouwerkerk is schrijnend:

En er kwam er afgelopen maand weer eentje bij:

Wat uit deze filmpjes heel duidelijk blijkt is dat de wethouders van Almere geen idee hebben van hoe een stad werkt. Ze besturen de stad, maar ze beleven haar niet. Ze denken dat als zij het snappen, iedereen het snapt. En daarnaast vergeten ze dat zij gegeven informatie heel lang kunnen herkauwen en dat de burgers dat niet kunnen.